Jak dobrze współpracować z logopedą swojego dziecka?

 

Czym właściwie jest współpraca?

Współpraca to współdziałanie ze sobą jednostek lub grup ludzi, wykonujących swoje cząstkowe zadania, aby osiągnąć jakiś wspólny cel. Tak brzmi definicja. Jak to wygląda w codzienności logopedy?

O tym pisze Magda Fularczyk, logopeda :)

Współpraca podczas terapii logopedycznej obejmuje trzy podmioty – dziecko, rodziców, logopedę. Współpraca logopedy z rodzicami stanowi podstawę do uzyskania zamierzonych efektów. Logopeda podczas terapii jest drogowskazem, który wyznacza kierunek pracy z dzieckiem. Natomiast rodzic podąża razem z dzieckiem wskazaną drogą, prowadząc je do końca ścieżki – zamierzonego celu terapeutycznego.

Relacja terapeuta – rodzic pełni dwa istotne zadania – „współpraca logopedy z rodzicami dziecka podczas terapii ma charakter przede wszystkim pedagogiczny – jej celem jest nauczenie prawidłowych zachowań stymulujących rozwój dziecka oraz kontynuacja działań terapeutycznych w środowisku domowym. Drugie ważne zadanie stanowi wsparcie rodziny w tych działaniach” (Banaszkiewicz, Walencik-Topiłko, 2016 za Gunia, 2005).

Co zrobić, aby stworzyć efektywną współpracę? Oto 10 wskazówek:

1.     Ważne, aby logopeda przekazał rodzicom diagnozę dziecka i rokowania w szczegółowy sposób, a następnie przedstawił plan działania.

2.     Istotne jest ustalenie wspólnego celu – rodzic musi mieć świadomość, po co wykonuje poszczególne ćwiczenia.

3.     Ustalenie wspólnych oczekiwań. Na początku współpracy warto ustalić oczekiwania, jakie mają względem siebie logopeda i rodzice. Pomoże im to osiągnąć zamierzony cel.

4.     Logopeda powinien na bieżąco informować rodziców o postępach i przebiegu terapii. Natomiast rodzic powinien informować terapeutę o przebiegu pracy z dzieckiem w domu.

5.     Warto ustalić sposób przekazu informacji i dostosować najlepszy dla obu stron. Mogą to być na przykład:

- bezpośrednie rozmowy po zajęciach logopedycznych;

- zeszyty logopedyczne ze wskazówkami do wykonywanych ćwiczeń;

- karty pracy;

- programy komputerowe, w których znajdują się ćwiczenia utrwalające dany materiał;

- spotkania indywidualne;

              - rozmowy telefoniczne lub kontakt mailowy.

6.     Logopeda powinien motywować rodzica do wykonywania ćwiczeń w domu, przedstawić korzyści, które przyczynią się do efektywnej terapii.

7.     Rodzice powinni być zobowiązani do systematycznego utrwalania z dzieckiem materiału przerobionego na zajęciach, ponieważ przyspieszy to terapię. Dobrym rozwiązaniem są wskazówki w formie pisemnej. Powinny być one zapisane poprawnie językowo oraz bez fachowych zwrotów, ponieważ rodzice mogą nie zrozumieć treści przekazu. Taka forma zaleceń daje większe prawdopodobieństwo ich zastosowania. Kiedy rodzic ma wszystko zapisane na kartce, nie musi się stresować, że o czymś zapomni.

8.     Obecność rodzica podczas zajęć logopedycznych. Rodzic obserwuje działania logopedy, a następnie wie, w jaki sposób ćwiczyć z dzieckiem w domu. Ma również możliwość systematycznych konsultacji z logopedą.

9.     Partnerskie relacje. Współpraca powinna opierać się na wzajemnym zaufaniu, akceptacji, pomocy oraz możliwości prezentacji swojego stanowiska.

10.  Umiejętność aktywnego słuchania to niezbędny element współpracy. Logopeda, jak i rodzice powinni nawzajem siebie słuchać. Pozwoli to na poznanie stanowiska drugiej osoby, lepsze zrozumienie treści przekazu i uniknięcie nieporozumień. Poprzez aktywne słuchanie rozmówca czuje się ważny podczas rozmowy i buduje to pozytywne relacje pomiędzy logopedą a rodzicem.

Podsumowując, współpraca logopedy z rodzicami podczas terapii logopedycznej opiera się na 3 podstawowych filarach: wspólne działania i wzajemna pomoc, wzajemna i sprawna wymiana informacji oraz partnerskie relacje. W procesie terapeutycznym „nie można nie uwzględnić otoczenia, środowiska pacjenta, czyli całej rzeczywistości, w której funkcjonuje i która go kształtuje” (Chrostek, Jeziorczak, 2012).

Współpraca logopedy z rodzicami jest punktem wyjścia całego procesu terapeutycznego.

I zdecydowanie od niej zależy jego postęp i jakość. Warto więc wziąć sobie do serca kilka prostych zasad, aby dziecko jak najlepiej skorzystło z terapii i szybko osiągnęło sukces w postaci prawidłowej realizacji  głosek.